Kia ora! Het is weer even geleden dat we van ons hebben laten horen. Dus tijd voor een update wat er zoal gebeurd en niet gebeurd hier aan de andere kant.

Wat er vooral niet gebeurd. We hebben heel veel dagen gewerkt. Vaak genoeg 6 dagen in de week en extra shifts overgenomen waar het maar kon. Veel collega's wilden ook op vakantie of een dagje vrij zijn, dus konden we vaak de hele dag aan de slag. Heel hard nodig financieel gezien. En hoe meer je werkt des te minder geld je ook opmaakt. Ideale combi.

De reden voor ons zuinige bestaan is om zoveel mogelijk geld te sparen en daarmee langer in Nieuw Zeeland te kunnen blijven. Alle dagen stonden in het teken van het verlengen van ons werkvisum voor nog eens 6 maanden. Omdat Maurice hogere hotelschool heeft gedaan was het 'more likely' dat hij een verlenging zou verkrijgen omdat dit meer aansluit bij het beroep chef en ik kan omdat we getrouwd zijn dan ook dezelfde periode blijven. We wisten dat Nieuw Zeeland en Australië erg zuinig op hun landen zijn en er heel wat moet gebeuren om te mogen blijven. Maar alles wees er wel op dat we het goed voor elkaar hadden, een job-offer van een Nieuw Zeelands bedrijf die ook nog eens op de long-term shortage skill list staat (een lijst met hoognodige beroepen in Nieuw Zeeland). Dus nadat Maurice zijn bloedtest, gezondheidstest en een x-ray van zijn longen waren goed gekeurd dachten we dat alles wel goed zal komen.

Jammer de bammer, een dag na de aanvraag kregen we direct een brief waarin stond dat een Kiwi ook het werk kan doen en dat ons restaurant eerst zijn best moet doen om een Kiwi te vinden. Grrrr... het restaurant kreeg lichte paniek en ging gelijk aan de slag voor ons. Een nieuwe protestbrief en meerdere advertenties om kiwi's te vinden. Op deze manier te kunnen bewijzen dat er geen andere Kiwi's geschikt zijn om de baan aan te nemen. Er is een groot tekort aan geschoold keukenpersoneel en zeker in Raglan is het heel moeilijk om mensen te vinden. Genoeg buitenlanders die willen werken. Maar Raglan is all about Lifestyle. Niet om geld te verdienen en goede chefs blijven dus weg en zoeken werk in de steden. Wat veel beter betaalt. Na deze brief en protest kregen we wederom de dag erna een nee. Ze waren niet overtuigd (let wel, het is maar 1 ambtenaar die hier naar kijkt) en we moeten dus weg zodra ons visum verloopt. Al die tijd alleen maar spanningen.... Hoop afgewisseld met teleurstelling en maar ook blijdschap om thuis iedereen weer te zien.

Maar Orca laat het er niet bij zitten en heeft 140 dollar voor ons betaald om de zaak weer te heropenen!! Dus nu wordt er door een manager naar gekeken en wederom naar een andere ambtenaar gestuurd om zich erover te buigen. Wat wel een verschil kan maken! Dus weer een beetje hoop. Wil me er niet te veel op verheugen en ben toch bezig om anders gewoon lekker naar huis te gaan... maar toch.. die zomer die er aankomt zouden we toch echt graag willen meemaken. En het is nu zeker een week geleden dat ze de aanvraag hebben ontvangen en er wordt dus nu wel naar gekeken! Kan in ons voordeel werken.... Duimen en nagelbijten dus weer.

Tussen deze ontwikkelingen door gaan we gewoon ons leventje verder, surfje hier, koffietje daar en Maurice heeft elke dag een hackie sack sessie bij onze hang-out koffie plek Raglan Roast. Het weer is alleen erg wisselvallig, soms heel zomers dan warm en benauwd met veel regen (heeeeeel veel regen) en zoals nu opeens vreselijk koud. Zo koud dat heel Nieuw Zeeland is ondergesneeuwd. Het weer en de locatie van Nieuw Zeeland brengt soms ook minder leuke dingen met zich mee, zoals vorige week de Tsunami in Samoa en Tonga. We wisten van niets en die woensdagochtend was ik gewoon aan het werk, tot er iemand kwam vertellen dat we direct het restaurant moesten verlaten en naar hoger gelegen delen van Raglan moesten. De tsunami zou Nieuw Zeeland bereiken!!! Lichte paniek, maar eigenlijk gewoon voorzichtigheid. We zijn geëvacueerd, maar gelukkig niets gebeurd bij ons. We zijn wel richting het strand gegaan om te kijken hoe dat er nou uitziet een tsunami. Best spannend, Maurice had zelfs zijn wetsuit en onze surfboards in de auto gegooid! Maar niets gezien.

Gelukkig maar, een collega van ons is nu met zwangerschapsverlof, maar heeft haar moeder verloren die op vakantie was in Samoa. Verschrikkelijk wat een verdriet en heel raar om iemand die jezelf ook kent in zo'n bizarre situatie overlijdt. Omdat haar lichaam niet goed geïdentificeerd is, kon haar man zijn vrouw niet mee terug naar Nieuw Zeeland nemen. Drama. Het leeft ook op straat, want er is een samenwerkingsverband tussen Nieuw Zeeland, Australië, Tonga en Samoa. Dus veel Samoaanse en Tonganeese leven hier in NZ en hebben allemaal wel iemand verloren. Vreselijke verhalen allemaal. Deze kant van de aardbol is toch wel heel anders wat dat betreft. Geen dijken en iedereen leeft aan het water en aardbevingen zijn heel normaal. Dan leef je echt op een eiland!

Maar buiten dit hebben we ook leuke feestjes en een bezoekje van onze vriendjes Klaas en Merel uit Wellington gehad. Alles bloeit en overal nieuw leven in de vorm van lammetjes, kalfjes en kuikentjes! Dean heeft iets nieuws voor ons huis gekocht waarvan ik zeker weet dat niemand die ik ken dat ooit heeft gezien. We zijn de trotse bezitters van een echte worm-farm!! Ja een heuse wormen boerderij!! Erg hip (of hippies) en heel goed voor de natuur! Onze 3000 (!!!!!!) wormen eten onze bioafval op en maken er compost van. Het goede nieuws is dat er gauw 10.000 van onze nieuwe vriendjes zullen zijn!! Hopelijk kunnen we ze genoeg blijven voeren zodat ze niet in opstand komen.. heb er nu al nachtmerries van!!haha!

Soms is het ook wel heel saai in ons dorpje. Zeker als je 2 weken geen surf hebt en alleen maar regen en wind. Dan kan je niet ff lekker window-shoppen of naar een theater, concert of een kroegje. 4 winkeltjes, 2 barretjes en 1 supermarktje is toch wel alles wat er is. The Simple Life!

Volgende week komen Veronique en Eric en daar kijken we allebei heel erg naar uit. Leuke en vooral low-budget dingen doen!! We hebben een hele leuke villa gevonden die zij samen met andere vriendjes uit Nederland, België en Australië voor 10 dagen zullen huren. Gezellig bbq-en en lekker ergens kunnen hangen. Vakantie in ons eigen dorpje! We zullen wel moeten blijven werken, maar dat is geen probleem. Er is genoeg afleiding buiten de werkuren!! Wieehooo!!

Hopelijk hebben we volgende keer wat meer meegemaakt en kunnen we jullie vertellen of we definitief het land uit moeten of toch mogen blijven.....stay tuned het wordt vervolgd!!

Aroha nui