Vanavond gaat de wintertijd weer in hier in NZ, kan het niet vaak genoeg zeggen, maar wat gaat de tijd toch snel. Niet dat het al winter is hiero, nee het is nog steeds lekker 25 graden als de zon schijnt en we lopen nog steeds in korte broeken en slippers. Maar als de zon niet schijnt merk je wel dat het herfst is aan het worden. Het weer is wat wisselvalliger en de blaadjes komen al van de bomen. Ook de laatste weken veel afscheid genomen van vriendjes en vriendinnentjes. Anne en Dean die het huis hebben verlaten. Tijd voor ons om ook naar huis te gaan, toch?

Maart was daar en tegen wel een leuke maand vol met goede surf, leuke tripjes, minder werken en veel leuke mensen om ons heen!

We hebben een gezellig bezoek gehad van team Nike 6.0. met fotograaf en vriend Jan bijl begin Maart. De surf aan de oostkust was pumping en een bezoek met hen aan de boerderij van Marty's ouders kwam dus precies goed uit. De vader van Marty houdt nogal van koken en nu mochten we zijn andere uitvinding meemaken. Zijn zelfgemaakte roti kippetjes! Met een accu en oude fietsonderdelen, werden de kippetjes lekker gegrild! Yammie en altijd gezellig bij hen! Nog wat possums afgeschoten op het land, dus we hebben weer ons steentje bijgedragen aan het natuurbehoud van NZ! Vooral Maurice heeft een epische surf sessie gehad met de jongens. Coromandel heeft na Raglan toch zeker een 2e plekje in ons hart.

Ondanks dat er gewerkt moest worden hebben we veel dagen op de points kunnen surfen en hebben we een hele week vrij gekregen om in Wellington uit te komen. We hebben Merel en Klaas zo lang geleden al beloofd om langs te komen, maar door de afstand is het er nooit van gekomen. Nu hebben we er gelijk maar een mega missie van gemaakt. Bijna de gehele omtrek van het Noorder Eiland gereden. We waren namelijk ook nog niet in Gisborne geweest, het plaatsje waar het als eerste daglicht is in de wereld! En bekend om de goede surf. De surf was goed, maar het gezegde 'should have been here yesterday' was goed van toepassing. Steeds net te laat of de verkeerde keuzes. Maar we hebben ook iets echt heeeeeeeel erg leuks gedaan. Namelijk de eerste plek waar we hebben geslapen was Whakatane en daar zit de hele zomer al een wilde dolfijn Moko genaamd. Deze is gewend aan mensen en komt met je spelen als je in het water bent. Hij staat altijd in de krant en bij toeval kwamen we hem tegen terwijl we de surf checkte! Een groepje onderzoekers was bezig in het water en toen besefte we dat het Moko was! Ff staan twijfelen, maar dat duurde niet lang, snel onze pakken en surfplanken uit de auto en de haveningang overgepaddeld. Zo spannend! Er was een meisje voor ons op een bodyboard die door Moko van haar board werd afgekicked! Hij heeft een hekel aan bodyboards en surfplanken! Hij is 2,5 meter lang dus echt heel groot! Hij komt helemaal naar je toe om je te bekijken en je kan hem aaien en met hem spelen. Echt waanzinnig! Zoveel dolfijnen gezien in mijn leven, maar met eentje echt spelen en zwemmen is toch echt uniek! Na een aantal super gezellige daagjes samen reden we door naar Wellington waar ik echt ff moest bijkomen van de kou! Gelukkig was het heel ongebruikelijk koud voor het tijd van het jaar, maar van s'avonds om 7 uur nog zwemmen in de zee naar de volgende ochtend 8 graden in wellywood is echt schrikken! Maar wel heel leuk om de crib van Merel en Klaas te zien. Ze wonen waanzinnig en is leuk om te zien dat het een echt huis is! Klinkt raar, maar na 1,5 jaar in NZ komen we alleen in ‘batches' of zo nu en dan een boerderij. Mega mooi uitzicht en totaal niet het idee dat je in de stad woont. Klaas moest de dagen overdag werken, maar de avonden gezellig met wijntjes en biertjes doorgebracht. En ook zijn we meegenomen op een zeilrace in de haven. We waren net niet eerste geworden, of te wel iedereen was allang en breed thuis toen wij zonder wind in het midden van de zee zaten! Wel heel mooi! De stad is echt een hippe leuke stad. Iets te winderig alleen voor ons! Haha! Ben blij om ze te hebben gezien en hoe ze leven! Erg relaxed voor een stadsleven!

En buiten een goede surfmissie aan de andere kant van onze baai (very scary paddle!!!) en vele goodbye etentjes en feestjes is de maand Maart voorbij. Ging zo snel allemaal!

Nu proberen we onze auto te verkopen wat niet heel makkelijk is helaas. En hoeven we nog maar 4 dagen te werken. Of te wel nog 12 vrije dagen in NZ en dan is onze lange reis helaas voorbij!!! Zijn er allebei nog niet helemaal over uit of we blij of verdrietig zijn om weg te gaan. Je leven is hier ingericht en de vrijheid van de natuur en de surf zo dichtbij is erg verslavend. Maar dat houdt niet in dat we niet naar huis willen, we missen veel mensen en kunnen niet wachten om iedereen weer te zien!! Nog heeeeeeeeeeeeel eventjes alleen aan NZ denken!

Aroha nui to y'all!