In het land daaronder! Ow ja!
In het land daar onder!! Ow ja
Hier zijn we weer!!! Het is even geleden maar onze trip naar Australië is ook al weer verleden tijd. De 6 weken zijn voorbij gevlogen en nu zitten we alweer in de bus op weg naar Raglan. Uiteraard zien we direct weer regenwolken bij aankomst in NZ, nadat we echt 6 weken zonder spatje(!!) hebben kunnen genieten van alle stranden.
Natuurlijk begon het met het ophalen van de campervan en dat verhaal is al bekend bij jullie. Na een leuke avond uit met Brandon&Katie in Manly (wijk van Sydney), besloten we direct verder door te rijden naar het warme noorden. Nu vergis je je dus wel in de afstanden in Australie. Het geplande doel ligt dus wel 1200 km verderop. En dan heb je 1/3 van de oostkust gereden. En als co-piloot had ik niet altijd door dat ff doorrijden naar het volgende plaatsje wel 2 uur kost! Via een aantal korte stops en lekker te kamperen tussen alle gepensioneerde overwinteraars uit het zuiden van Australie, hebben we een hele week in Byron Bay gestaan op een camping vlakbij het strand en het centrum. Super relaxed om niet te hoeven rijden, het stadje te bekijken en helaas niet zo veel surfen. De zee was namelijk al die tijd naar het noorden steeds platter en platter aan het worden. Dus genoodzaakt waren we om een long-board te huren en daarmee plezier te hebben. Het dorp zelf is, na 8 en 9 jaar geleden er ook te zijn geweest, bijna niet meer te herkennen. Het is er nog steeds heel relaxed, heel mooi en het stikt van de wildlife! Yeah! Surfen met dolfijnen om je heen, de mooiste vogels in de bomen of op de grond, kangaroos, walvissen die voorbij trekken, gekke beestjes overal. Uiteraard het aspect haaien in Australie heeft mij (ilse) weer erg bezig gehouden. Het water is zo helder (en lekker warm) dat je alles ziet om je heen. Ook mooi tegelijk. Net nadat we Byron Bay hebben verlaten was er een jongetje gebeten door een haai precies waar wij ook surfden. Hij had alleen wat blauwe plekken, maar toch....
Omdat er iets gaande was in Byron en het drukker werd en de golven uitbleven zijn we toch maar doorgereden omhoog. Altijd maar op zoek naar golven! Uiteindelijk een strandje gevonden genaamd d'bah waar we op kniehoog redelijk uit de voeten konden. Er was niets beters! En omdat we daar best een beetje van baalden en ook ons budget zo krap was besloten we toch 1 uitstapje te gaan doen en dat werd een walvissen tocht. De beste plek hiervoor is voor de kust van Fraser Island en daar gingen we weer richting het noorden. Tussen stop bij Noosa. Heel mooi dorpje met een schitterend national park, maar geen golven. Plat als een pannekoek. Dus niet te lang gebleven en voor we bij Hervey Bay zouden stoppen, hebben we in Tin Can Bay wilde dolfijnen gevoerd! Was absoluut het stoppen waard.1 dolfijn is gered bij een haaienaanval een paar jaar geleden en komt zo steeds terug naar dat haventje en heeft 2 andere dolfijnen meegenomen. Elke ochtend om 8 uur worden ze gevoerd door lokale mensen die ze 10% van hun dagelijkse voeding aan vis geven. En het was bij ons niet zo druk dus konden we 3x het water in om ze te voeren. Geweldig!
Next day, walvissen spotten. Het is het seizoen voor de humpback whale en ze waren duidelijk aanwezig! Zulke grote vissen niet normaal. Zo jammer dat het niet gelukt is in Tonga om met ze te snorkelen. Als enige walvissensoort springen deze ook geheel uit het water. Cool! Maurice was helemaal in zijn element(Guus kent dat fenomeen nog wel).
Na lang dubben wat we wilden doen, of omhoog richting Cairns om eventueel te duiken, of terug naar beneden om te gokken op golven. Ons budget besloot terug te gaan. We zijn in die weken aardig creatief geworden met betrekking tot kamperen in het wild. De tijden vragen wanneer de rangers controleren bij nationale parken, voor campings slapen zogenaamd net te laat aankomen en niet meer op de camping konden, codes van campings krijgen om erop te rijden en vroeg weer weg, in straten, voor huizen etc etc. we wisten precies waar de toiletten het schoonst waren en waar er gratis internet was, douchen deden we na het surfen onder een koude douche en koken op de gratis bbq's die overal staan. Maar echt relaxed is het niet, altijd op je hoeden, schuine plekjes zodat je wakker wordt met tintelde lippen omdat je hoofd te lang naar beneden lag, heel vroeg opstaan om niet op te vallen en de avonden zijn heel lang. Het is al om half 6 donker en je moet jezelf wel vermaken tot laat om ergens ongemerkt te kunnen staan. Dus we hebben vaak op campings geslapen om gewoon ongestoord te staan en te slapen. Prima combinatie.
Uiteindelijk hebben we zeker 2 weken lang rond de Gold Coast gehangen en elke dag gesurft voornamelijk op D'bah. Nu ben je daar dus nooit alleen. Er liggen er minstens 100 en ze zijn allemaal heel erg goed. Moeilijk tussen te komen, maar we hebben toch de tijd en het water is heerlijk. We kregen de smaak steeds meer te pakken en zijn toch wel een beetje verliefd geworden op die plekjes daar. De winters zijn er zo lekker. Of te wel korte broek en t-shirt en zelfs op het strand liggen!! Wieeehoooo!! Precies wat we wilden!!
Toch komt dan de tijd dat je weer langzaam aan naar Sydney moet verplaatsen. En dus ook weer langs de kust terug, op zoek naar golven. Wat deze keer heel goed ging. Want de golven waren overal en groot! Eindelijk. Alle wereldbekende surfplekjes bekeken waarbij enkel een klein aantal het goed deden. Maurice heeft gelukkig nog een hele mooie surfdag gehad op zo'n wereld klasse golf, Angourie point. En dan begrijp je wel dat veel surfers van over de hele wereld hierheen komen. Tof!
Op onze terugweg hebben we veel plekjes aangedaan die op de heenweg over hebben geslagen omdat het nog wat te koud was. En waarschijnlijk zijn deze plekjes wel de aller mooiste van wat wij gezien hebben. Vooral hele mooie herinneringen aan Emerald Beach. Hier liepen de kangaroos langs je camper en de meest gekke vogels en diertjes kon je van dichtbij bekijken. Allemaal wild, dus nee heb helaas geen kangaroo kunnen knijpen! Maar bijzonder blijven ze wel. Heel veel interessante mensen ontmoet, waaronder 2 Amerikaanse biologen die over elk vogeltje wel wat te vertellen hadden. Animal Planet Live!! En omdat Maurice best wel een fanatieke vogelaar is, betrap ik mij zelf ook steeds op vogelspotten! Vlakbij Sydney hebben we de Lorikeet nog kunnen voeren die kwam kijken bij ons ontbijt! Schattig, tot je vinger wordt aangevallen! Volgens Maurice waarschuwde die Lorikeet me al, wat ik als amateur vogelaar natuurlijk niet door had. Auw!
Laatste dagen van tour-de-surf-de-oz hebben we zonder aan ons plank te hebben gedacht doorgebracht in Sydney. Wat een geweldige stad is dat! Nog steeds zo als we ons herinnerden en nog steeds zo mooi. Goed de toerist uitgehangen voor 1 dag en heeeeeel veel gelopen terwijl we een OV-kaart hadden. S'avonds hebben we ongestoord in de straten van Curl Curl geslapen en omdat onze biologische klok afgaat om 6 uur, zaten we dus al om half 7 op het strand. Nu hebben ze dus in de grote steden waar stranden zijn, zwembaden aangelegd. Hier spoelt het zoute water in, dus zwem je eigenlijk in de zee, maar zonder gevaar van golven, haaien, rips etc etc. En tot ons verbazing wordt er dus heel de winter door gewoon in gezwommen. Dus wij ook!! KOUD!!!! Dus niet echt zwemmen, eerder erin en er snel weer uit! Maar heerlijk om echt wakker te worden. Het is voornamelijk een ontmoetingsplaats voor gepensioneerden mannen en zo zaten wij dus na de duik lekker te socializen met de locals op de bankjes in de zon! Maus heeft het de volgende dag nog een keer gedaan.
En jawel! Eindelijk heb ik pinguins gezien!! Zovaak gezocht in NZ en op het strand in Manly zaten ze gewoon. Heel druk te krijsen, maar zo leuk! Kon ik echt gelukkig van worden!
En dan is het weer voorbij. 8 weken weg uit Raglan en heel veel gezien en meegemaakt. Het land is prachtig en heel droog. Hele leuke mensen ontmoet, dieren gezien en heel veel gelachen! Ben blij dat Maurice en ik samen Australië hebben meegemaakt, waar het ondertussen 9 jaar geleden bij ons ook mee is begonnen!
En nu in Raglan is het echt lente! De kou is weg, het land is groen en de golven rollen weer netjes in lijntjes binnen! Geen geld meer op de bank dus tijd om te gaan werken. Home sweet Raglan!
Ps. Dank jullie wel voor al jullie leuke reacties en commentaren op onze weblog en Marja bedankt voor de extra foto ruimte! Hebben we hard nodig!!
Ps 2. We hebben een extra foto-oplage gemaakt met alleen maar vogels uit Australie. Die wij hebben gezien dan. Jullie mogen raden welke vogels het zijn! speciaal voor opa en oma de Wit en andere vogelaars!
Nieuw telefoonnummer in the Land Down Under!!
Mensjes in NL we zitten nu in Australië!!
Na Tonga verlaten te hebben hadden we weer een lange weg te gaan naar Australië. Uiteraard heeft Ilse urenlang op het internet gezeten om de goedkoopste combinaties te creëren voor onze trip. Dat leverde dus op dat we eerst terug naar Auckland moesten vliegen, om 2.30 's nachts aan te komen en dan de volgende vlucht om 7 uur 's ochtends naar Sydney te pakken.
Eigenlijk moesten we eerstveel slapen, maar we hadden in Sydney al een afspraak staan. Ilse was nog steeds duizelig en ziek, maar stapje voor stapje gaat het beter. Na onze hele gare maar ook vieze camper (ja ook deze had ilse na urenlange studie gevonden) opgehaald te hebben gingen we richting Brandon en Katie. Wij kennen hen via de surfcamps van Eric, waar zij ook een paar seizoenen voor gewerkt hebben. Gezellig gaan uiteten met een groepje en de volgende dag gesurft met Brandon.... Toch weer even wennen 4 foot op een beachbreak, echt veel zwaarder dan op reef of points(want op het strand moet je door de branding en kan je er niet omheen). 's Avonds doorgereden en de volgende dag was het bijna 7 foot swell (immens groot): tijd om te winkelen!!!
We blijven even lekker door rijden naar het noorden, want het is toch altijd relaxter om in de 25 graden zone te kamperen dan in de 15 graden.
Nieuw mobile number is: +61416971039 geldig tot 21 augustus en dan weer bereikbaar op onze NZ'se nummertjes!
g'day mates!
the kingdom of tonga
Malo a Leilei
Een korte trip van 10-dagen, maar sorry voor het lange verhaal....................
Het was de 27ste van juni onze laatste werkdag voor onze vakantie. Het is erg fris in Raglan. 's Nachts vriest het aardig en dat is toch niet zo leuk als je in een zomerhuisje woont, waar je letterlijk door de spleten van de vloer het gras kan zien. Ja Raglan was erg stil, het werk rustig/saai, dus tijd voor actie: een warme strandvakantie op een eiland!!
Voordat we weg gingen toch nog even stappen met de collega's en de volgende dag richting Auckland. Daar een nachtje proberen te slapen, wat absoluut niet lukte vanwege alle mensen die op verschillende tijden aankwamen en vertrokken in dat hostel. Dus hup om 4.30 zelf richting vliegveld om in een gigantische rij te staan met allemaal oversized Tonganezen (weet ik veel, mensen uit Tonga) met enorm veel spullen, in te checken voor wat bleek de spannendste vlucht ooit.
Tonga is ongeveer 3,5 uur vliegen van Auckland en ligt tussen de eilandgroepen van Fiji en Nuie. We hadden een goede vlucht met de lokale Ryan Air tot dat we gingen landen. Een man achter ons, die voor deze luchtvaartmaatschappij werkt, zei opeens dat we naast de landingsbaan zaten......... Als een gek stegen we weer op, toch ff slikken......
Het was niet eens echt mistig maar alleen laaghangende bewolking tot op een zekere hoogte, maar ja ff een rondje en nog een keer proberen. Weer niet!! 'Ok mensen we gaan naar Fiji, dit is ongeveer 1,5 uur vliegen'. Daar een paar uur gewacht op het vliegveld en toen mochten we het weer proberen.... Nou het was een andere piloot en die had geen zin in een extra rondje!! Echt met een enorme knal zette hij het toestel aan de grond, je hoorde de mensen gillen!!
Hehe Tonga, de toon van deze trip was eigenlijk hierbij gezet. We kwamen in het donker aan en direct naar ons 'resort'. Daar was om precies te zijn 1 persoon buiten ons en die was nog eens door de eenzaamheid gek geworden geloof ik. Na wat te eten zijn we direct gaan slapen, maar weer werd er niet geslapen. Ilse had enorme koorts waarbij het ijlen om de hoek kwam kijken...... daar lig je dan in je hutje, luchtvochtigheid van 85%, een graadje of 30, niet wetend waar je bent op een enorm arm eilandje heel ver van de beschaving!
Volgende dag bezoek van de Ministry of Health, even checken of u geen swineflu heeft! We zijn die dag nog verhuisd naar een andere accommodatie in de hoofdstad, waar ze wel airco hadden en Ilse rustig kon uitzieken. Nuku'alofa is echt heel klein en niets bijzonders. Tijdens de taxi rit hebben we wel het eiland kunnen bekijken en daar vielen een paar dingen op:
de vrolijkste begraafplaatsen die we ooit gezien hebben
dat het een ontzettend arm land is en alles moet ingevoerd worden dus alleen maar ingeblikt vlees te verkrijgen is
er bijna meer kerken staan dan huizen
de gevangenis bestaat uit prikkel draad, waar de gevangenen gewoon aan het bbqen zijn
er veel varkens vrij rondlopen en ook piepkleintjes hetzelfde geldt voor kippen en honden
Tijdens onze enige activiteiten van de eerste 3 dagen, het eten bij een restaurantje, hebben we wel heel leuke Noren ontmoet die ons vertelde over Vava'u. Dit zijn de noordelijkste eilanden en de highlight van Tonga, tja als je er toch bent...... toch maar een ticket geboekt om daar te kijken. Misschien hebben we daar meer plezier....
De dag voordat we naar Vava'u vlogen, toch weer terug naar de surfstranden waar we begonnen met onze trip. We hoorden dat er swell stond, dus board en reefbooties(schoentjes die je beschermen tegen het scherpe rif) gepakt en hup naar de lokale bus. Nou dat was al een missie, had ff een opengescheurd ijzer paaltje gemist dus pats, boem op 3 plaatsen mijn vel van mijn schenen geschaaft..... F@#@#@#@#@#@ dit eiland dacht ik toen, ik wil weg hier!!!!!!
Maar ja toch maar verder gegaan en stiekem gewoon de taxi gepakt in plaats van de bus en een hele vette surfsessie gehad op een mooi reefbreakje. Eindelijk vakantie, ilse voelde zich iets beter en ik had wat gedaan buiten lunchen en dineren(ja we konden uiteraard niet koken in de luxe accommodatie). 's Avonds kreeg Ilse weer een nieuw onderdeel van haar ziek zijn erbij het onwijs MISSELIJK zijn en heel de nacht tegen het kotsen aanzitten. Ja je slaapt er dan toch niet makkelijker op met al die rare acties van haar. Met twijfel toch gebruik gemaakt van ons ticket naar Vava'u en in een piepklein toestel naar Vava'u gevlogen. Dit was eigenlijk wel heel leuk, want het was direct een scenic flight met al de atollen en eilandjes die te zien waren.
Daar aangekomen was het toch eigenlijk ook weer heel beperkt en niet zo mooi als we hadden verwacht. Ja we zijn verwend en de verwachtingen waren een beetje te hoog gespannen. Je moet echt het water op om de eilandjes te kunnen bewonderen, maar zelfs een betaalbaar tripje boeken lukte ons niet. Toen hup een fiets gehuurd en het eiland afgefietst, op een leuk strand bij een resort geluncht, gesnorkeld en in tijdens onze fiets trip lekker gezweet. Ilse voelde zich redelijk goed dus was een top dag. Voordat we het wisten zaten we 's avonds in een dingie (klein rubber bootje) op weg naar een grote 3-master die in de haven lag om daar een biertje te gaan drinken met een groep of 20. Zo onverwachts als we daar waren zo onverwachts was de volgende uitnodiging om mee te zeilen met wat andere mensen die ook aan boord waren.
2 dagen mee met 2 Litouwse(kapitein en vader Andreas, dochter Rasza) een Bask(vriend van dochter Egoi) en een Duitser(de gepensioneerde Fabrizio). Zij waren gezamenlijk de wereld aan het overvaren in een 32-foot zeilbootje. Was echt super tof!! Alle verhalen, (want ze waren al een jaar onderweg) de eilandjes, het snorkelen, het s nachts wakker zitten op het dek en nog alle vissen en het koraal te kunnen zien en de gastvrijheid echt te bizar voor woorden. 1 min puntje Ilse sliep weer heel slecht en kon nu weer alleen maar hoesten, tja en dan lig je met zijn 2en in een 1 persoon bed in de boot....de afleiding 's nachts van de volle maan en de zee met de vissen was onbeschrijfelijk. Toen we afscheid moesten nemen had ik er gewoon moeite mee dat wij niet verder met hen mee gingen. Deze dagen waren te intens, niet normaal ik wil met ze mee!!!! (www.ragaine2.com)
Terug naar het hoofdeiland en nog een dagje heerlijk gesurft en naar de vismarkt geweest. Ja in de taxi naar het vliegveld kwamen we er wel achter dat we, ondanks onze verwachtingen en ilse haar fitheid, een toptijd hadden en Tonga veel mooier is dan wij eerst konden zien.
Nog een heel belangrijk feitje wat we echt moeten vertellen is de vriendelijkheid van deze mensen. Ze helpen je bij alles, maar niet omdat je toerist bent gewoon omdat het in hun natuur zit. The island of the friendly people oftwel the kingdom of Tonga!! Ieo
de Padmosjes on tour!!!
Kei te pehea koutou?? ('hoe gaat het met jullie?')
Hier in ieder geval nog steeds te pei ('erg goed!')! Na 6 weken niets van ons te hebben gehoord heb ik nu weer genoeg te vertellen! Zoals de meeste wel wisten zijn mijn ouders vorige maand op de 25e van mei aangekomen in NZ. Helemaal geweldig om ze na een half jaar weer te zien! Dit is altijd al het land geweest waar ze zo graag naar toe zouden gaan, maar vanwege de afstand nooit gedaan hebben. Super cool dat wij voor hen dat laatste zetje kunnen zijn om ze zover hierheen te krijgen!
Nu is het voor hen wel een rare gewaarwording om op zomervakantie te gaan en dan hier aankomen in de winter! De bomen zijn niet dood mama, maar hebben gewoon geen bladeren meer! Herfst heet dat. Haha! En ook de verbaasdheid over hoe de huizen hier zijn gemaakt is erg grappig. Bijna nergens vind je centrale verwarming. Niet in de huizen, restaurants, musea etc. en dan wordt het toch soms wel erg koud hier! Dus dat is toch minder grappig voor ons. Wij hebben gelukkig een openhaardje in huis dat de woonkamer verwarmt en we hebben een kacheltje geregeld voor in hun slaapkamertje. Anders zouden ze vastvriezen ‘s nachts. Maar ook nu door de kou zit ik te typen op mijn labtopje voor de oven! Ovendeurtje open en kookplaatje aan!! Relaxed! Je wordt vindingrijk op zoek naar warmte!
Nu klinkt het vast alsof we op de zuidpool belandt zijn, maar nee, de winters zijn hier echt sweet as! Als je je bedenkt dat het nu in NL 21 december zou zijn hebben we echt niets te klagen. We verbranden nog door de zon, kunnen in t-shirtje buiten zitten en surfen alleen in een 4.3! (dikte van een wetsuit in mm, ter vergelijking in NL in de winter draag je ws een 5 of 6 mm pak, met schoentjes, handschoenen en hoofdkeppie!)
Goed, nadat mijn ouders 4 daagjes in Rags zijn gebleven om te acclimatiseren, zijn ze vertrokken met hun ‘el cheapo' zonder slippende V-snaar richting het Zuider Eiland. Omdat we nu toch al erg veel gezien en gedaan hebben op het Noorder Eiland en nog niets hebben gezien van het Zuiden hebben wij een retourtje Christchurch geboekt om 5 dagen met hen mee te kunnen reizen! 2 vliegen in één klap! Mijn ouders hebben nog een erg leuke middag en avond gehad in Wellington waar Klaas en Merel hen heeft rondgeleid. Ze vonden de stad geweldig en ook het stel dat de rondleiding gaf! ;)
Nadat wij op maandagmorgen vroeg waren aangekomen zijn we direct gaan rijden naar de Banks Peninsula. Een bult die net onder Christchurch ligt. Hier zijn veel Fransen gesetteld net nadat Engeland hen voor waren. Veel Franse invloeden te zien. In het plaatsje Akaroa hebben we geslapen in een schattig hosteltje met minder schattige hosts. Een ouder stel uit Zimbabwe. Ze zijn 3 jaar geleden als boeren uit hun land verjaagd en zijn sinds dien zoekende naar een werk en veilig onderkomen. Maar ook hier zaten ze duidelijk niet op hen plek! Heb erg veel medelijden met ze, maar was blij dat we de volgende nacht verder gingen. Plaatsje is prachtig!! Toen via vele andere baaitjes richting het noorden gereden. Het Zuider Eiland is echt waanzinnig mooi. Heel koud, maar de contrasten met sneeuw, zon en zee maakt het werkelijk waar heel bijzonder.
Onderweg nog een stop gemaakt om met een kabelbaan op een top te komen waarbij je over heel Christchurch en de Banks Peninsula kan kijken. Jammer alleen dat je er dus ook binnen 15 minuten met de auto kan komen. Had wat dollars uitgespaard. Ze weten het altijd weer erg goed te verkopen hier in NZ. Maken overal een attractie van!
Toen aangekomen in Kaikoura! Nog zo'n bijzondere plek. Hier kan je goed whale-watchen, surfen en kreeft eten. Geen van allen gedaan trouwens! Mega mooi, heel veel zeehonden! Eindelijk wildlife! Ze liggen een beetje in de zon en stinken enorm. Je wandelt er gewoon tussendoor! Cool! Bijna mijn billen eraf gebeten, omdat ik ging plassen en die hele grote zeehond had aangezien als rots. Schrok me echt kapot toen die rots dus begonnen te grommen! Schoot gillend omhoog met mijn broek op mijn enkels!! Jammer dat heel de parkeerplaats mijn billen hebben gezien!
Dag erop naar Hamner Springs geweest, nog een top-attractie gedaan! De hot water pools. Wat voelde we ons afgezet! Haha! Sta je buiten in een hokje met -10 je om te kleden en op blote voeten over de met zout bestrooide stenen (vanwege ijs!!) loop je naar de zwembaden. KOUD!! De pools waren dan wel lekker warm, maar het gezicht van maurice vergeten we nooit meer! En hij wilde in eerste instantie al helemaal niet mee! Sorry!
Laatste dagje in Christchurch gespendeerd en eindelijk schoenen gekocht voor ons beiden. Beetje beschaving van een stad is wel lekker af en toe! Maurice raakte totaal van slag bij het zien van al die winkels vol met de nieuwste en mooiste snowboard gadgets! Nog niet te spreken over de hoeveelheid sneeuw die er aan het vallen is! Haha! Helaas pinda kaas.
Mijn ouders zijn langzaam weer omhoog gereden en na 3 dagen Rags, zijn we nog naar de Coromandel gereden. Hot Water Beach, Cathedral Cove en Whitianga bezocht. Heel heel mooi. Toch wel stiekem mijn favoriete plekje (na Raglan dan). Veel gewandeld, een glass-bottom-boot gedaan en warme voeten gekregen op Hot Water Beach bij de hotsprings. Erg gezellig en lekker weer. Maus heeft nog gesurft op zijn jawel nieuwe surfplank! Door een grote bijdrage van mijn ouders heeft hij weer een spik splinter nieuw boardje. Heel mooi en surft volgens zeggen erg goed.
De laatste dagen Raglan heb ik me nog verder laten verwennen, door een beauty dagje met mijn moeder en zijn we lekker uiteten geweest. Maus is nog gaan kajakken met mijn vader en hebben we zaterdag nog gegolfd. Mijn vader had de swing te pakken, maar mijn moeder heeft werkelijk alles staan omspitten! Haha!
Het was een super leuke tijd en vond het echt geweldig om te zien hoe erg ze genoten van het land. Aan alles komt een einde en heb echt een hekel gekregen aan afscheid nemen! Kon je dat deel maar altijd overslaan! We worden steeds vaker geconfronteerd met het feit dat het leven erg vergankelijk is en de keuze om zo ver weg te zijn van familie, vrienden en mensen die je dierbaar zijn maakt het ons soms niet makkelijk. Toch genieten we van het nu, je leeft maar 1 keer!!!!!!
Ik heb vast veel vergeten te vertellen, maar zo hou ik wat over voor mijn ouders om thuis te vertellen! En denk dat ik zo al een behoorlijk eind getypt heb. Nog maar 7 dagen en dan begint het grote avontuur weer!! Op naar Tonga en Australië!! Wieehooo!!
Haere ra!
In mei leggen alle vogels een ei
Kia Ora, het leven in Raglan is nog altijd sweet as. We hebben weer afscheid moeten nemen van Veronique die nu als het goed is op een boot in Australië dobbert. Dus hadden wij besloten om het voorlopig maar rustig aan te doen qua trips, omdat de dollars werkelijk wegvliegen en niet zo snel terug komen als we hoopte. En binnenkort staan mijn ouders voor de deur (yeeeh!) en gaat er weer flink wat gezien worden!
Maar ondanks het voornemen hebben we toch aardig wat gedaan zo ondertussen. We hebben weer gezellig bezoek gehad van onze vriendjes Klaas en Merel die nu een eigen huis hebben gevonden in Wellington. Met hen hebben we een leuk feestje gehad in Orca. Er was een lokale en landelijk bekende reggae band, nu hebben meas en ik niet zo veel met reggae maar als nog was het wel heel leuk. Ook hebben we een nieuwe hobby erbij, golven. Nu de golven hier al een aantal weken met mach 100 aankomen vanwege de harde wind en er dus helaas niet zo goed gesurft kan worden, is deze hobby toch wel handig. Nu bak ik er echt helemaal niets van en ben ik er zelf niet over uit of ik het vaker wil doen. Die swing zit er niet echt in nog. Maus gaat uiteraard weer goed, (wat kan hij nu niet beter?) en ook verrassend talent Merel ging erg lekker. De Frenchies (Simon, Marie en nu ook Ben) hebben een setje clubs uit de jaren 50 liggen en wij hebben wat ballen dus kunnen we hier in NZ gewoon de baan op. Uiteraard tussen de schapen en als je er eentje raakt mag je hem mee naar huis nemen. Nee hor dan moet je overnieuw slaan. We blijven lekker bezig zo.
Ondertussen moest onze auto voor een keuring, soort van APK, waarna je weer verder mag rijden voor een half jaar. Past the test in ones! Zelfs zonder achteruitrijdlichten, die schijnbaar hoog in de prioriteit staan! Relaxed dus.
Maar ons geluk was daarmee waarschijnlijk weer gebruikt voor deze week, want we hebben aardig wat pech gehad de twee dagen erna. Omdat de golven shit zijn al een aantal weken en ook het vooruitzicht op goede golven is nog niet echt in zicht en de regen die maar niet wil stoppen hebben we besloten om met de frenchies naar de Coromandel te rijden. De golven zouden daar clean zijn. En dat was zeker het geval. Eerst gestopt bij Whangamata en daar gauw onze pakjes aan en het water in. Nu was er wel een dikke shore break waar ik dus na een super coole golf in terecht kwam en door de kracht verloor ik op een golf mijn board en werd ik door de wasmachine gehaald waarbij de achterkant van mijn board vol op mijn neus en voorhoofd stompte! Auw! Resultaat nog grotere neus dan ik al heb en een blauw oog. Dus met koppijn uit het water en terwijl ik op de kant aan het bijkomen ben komt maus het water uit vollop adrenaline want een of andere malloot heeft hem oversurft en door die finnen is zijn pak compleet opengereten! Gelukkig had zijn rug alleen een krasje, maar pak is verziekt. Gelukkig niet zijn nieuwe wetsuit, want die persoon wilde niet betalen en zei niet verzekerd te zijn. Maus als nog het water in met zijn nieuwe pak, was alleen wel een beetje bang dat hij ook met een blauw oog het water uit zou komen na alle agressie die ik zag bij hem! Haha! Erna gelunched en verder omhoog gereden naar Hot Water Beach. Dit is echt geweldig mooi hier! Vroeg donker alleen dus besloten we voor we gaan slapen ergens te gaan eten. Was dus een hele missie, want alles en overal was dicht. Dus een heel eind moeten rijden en met een passagiers ferry over naar een plaatsje en daar cheap as bar food gegeten. Op de parkeerplaats geslapen van Hot Water Beach en volgende dag was het dus super mooi weer. Eindelijk lekker zonnetje! T was hoog water en golven waren beter met laag tij dus zijn we naar Cathedral Cove gereden. Tot nu toe misschien wel het mooiste wat ik gezien heb! Een wandeling van 40 min met overal mooie baaitjes en uiteindelijk een strand met een gat in een rots. Heel erg mooi! Zie de fotos maar. Nu was onze bad-luck nog steeds niet over want ook die dag hadden we pech. Een andere malloot heeft zijn camper in onze auto geparkeerd! Dikke deuk in onze deur! Nu waren het 2 meiden en wilde ze het graag afhandelen met de verzekering alleen waren zij precies aan die wandeling begonnen toen wij terugkwamen. Konden dus 1,5 uur wachten op hen. Uiteindelijk na heeeeeeel veel gebeld te hebben met verzekeringen van beide partijen konden we weer op weg om te gaan surfen! Ready steady go! Niet dus. Omdat we de radio aan hadden staan, was ook nog eens onze accu leeg! Geweldig! En niemand had dus startkabels bij zich, gelukkig na 20 minuten iemand gevonden die t wel had en konden we eindelijk verder. Was ons niet gegund! Nu waren de golven bij Hot Water Beach super goed alleen onze accu nog steeds niet vol! Ahh!! Toen waren we het zat en wilden we regel recht naar huis rijden. Toch nog even gestopt na een uur om wel te surfen. Vlak na een leuke discussie dat maus zich niet moet bemoeien wanneer ik aan het rijden ben, heb ik dus onderweg door de bergen ook nog even een ijzeren pijp overreden, waarbij we dus ook bijna een platte band hadden. Geluk toch weer aan onze kant??
Al met al eensuper mooietrip vol verrassingen en toch ook wel heel veel lol! Hier komen we absoluut terug, what an amazing country is het toch!!
Nui kihi! (dikke kus)
de Jagers on Tour!!
G'dayhier is jullie tour-guide speaking! De laatste 2 weken zijn echt gevlogen. Als dit zo door gaat zijn we zo weer thuis! April is de grote visite maand en daarom hebben we Tinus geruild voor mijn schoonouders 2 weken geleden. Super cool om hen zo ver van huis te zien en hen gelijk ons stekkie onder de zon te laten zien. Okay die laatste heeft wel zijn best gedaan, maar niet altijd geschenen. Het is nu echt goed herfst aan deze zuidelijke helft van de wereld. Ene moment heet en verbranden, volgende moment dikke winterjas aan en muts op. 4 seasons in a day, zoals ze hier zeggen. Maar het weer heeft niet veel roet in het eten gegooid gelukkig.
Net als Tinus hebben zij een auto gehuurd genaamd el Cheapo, wat zijn naam eer aan doet. Prima auto, lekker ruim alleen wel bijna 3 keer klokje rond geweest wat betreft km. Dus met een slippende v snaar hebben wij ze meegenomen op een tourtje over het noorder eiland. De eerste daagjes lekker in rags gebleven om in het ritme van Nieuw Zeeland te komen. Wat plaatselijke high-lights laten zien en zelf elke dag nog gesurft. Helaas voor mijn schoonmoeder is haar bloed erg lekker, want die heeft wat uurtjes tijdens onze surfsessies op het strand vertoefd waar triljoenen zandvlooien ook wonen en haar benen volledig hebben leeggezogen. Jeuk!! Ook onze trouwdag, ja ja al weer 6 jaar very happy, hebben we gevierd met de fam en klaas en merel. Bij Orca, ons restaurant, hebben onze collega's onze tafel helemaal versierd en hebben we super lekker gegeten en gedronken. Een mega cool cadeau gekregen van de fam de jagers en merel en klaas, nl een skydive voor 2 personen!!! Wieeeehoooooooo!!!
Maar er moest ook nog gewerkt worden en na het weekend op mijn verjaardag zijn we met zeikende regen naar Rotorua gereden. Goed begin van onze trip dacht ik nog. Maar ook die dag hebben we het leuk gehad en lekker gelunched en gewinkeld. S'avonds hebben we een super koele avond gehad in een Maori Village. Een opgezet dorp zoals de Maori's dus vroeger leefden. Hier laten ze zien wat hun cultuur inhoud en zingen en dansen zij voor ons. En als slot een hangi. Dit is een manier van koken, waarbij al het eten onder de grond wordt gestoomd op hete stenen. Erg lekker. Next day zijn we in Rotorua gebleven en vulkanische parken bezocht. Lekker weertje gelukkig. S'avonds nog naar Lake Taupo gereden om daar de volgende dagen te spenderen. Hier waren we zelf ook nog niet geweest. Echt heel mooi met alle bergen/vulkanen op de achtergrond. Alle dagen hier veel gewandeld door natuurparken, langs watervallen en dammen. Tot Maurice en deze keer ook tot onze spijt was het befaamde vliegvissen toch echt iets te duur voor ons budget. Verder heeft Veronique haar adrenalineshot gekregen met haar bungy-jump bij Taupo! Super spannend natuurlijk alleen uit zij dat niet in gillen. Zij was namelijk het meest stille meisje die zij ooit hebben gehad tijdens een sprong!! Haha. Zie de foto's maar.
Na een regenachtig weekend terug in raglan om weer wat te werken zijn we voor de laatste tour naar het verre noorden gereden. Bay of Island om precies te zijn. Hier zijn wij met Jordi en Brigite geweest alleen regende het toen..... nu dus weer. Erg jammer, want ook hier kon Maurice helaas niet gaan vissen met zijn vader. Wel hebben we het erg leuk gehad, naar Russel over gevaren, gewinkeld, veel gegeten en gedronken en de spelletjes ‘zwarte betten en hell-and-back' kunnen we na deze trip niet meer zien!! We hebben weer watervallen bekeken, de oudste bomen van NZ, een chocolade fabriek bezocht en wijn geproefd. De laatste dag was het prachtig weer en hebben we onze trip met een goed gevoel afgesloten. Volgens mij hebben mijn schoonouders het erg mooi en leuk gevonden en dat was ook precies de bedoeling!
Veronique is nog bij ons tot as vrijdag en zal gauw haar reis doorzetten naar OZ. Nu nog lekker veel surfen, veel werken (hopelijk, want er loopt bijna geen kip meer door Raglan) en wachten tot mijn ouders komen eind mei!
Aroha nui
April doet wat hij wil!
April. Herfst in het land waar je opeens merkt dat je ondersteboven loopt.
Op het moment van schrijven zitten wij eigenlijk al in een nieuwe aflevering voor onze weblog, ja wij zijn het eigenlijk wel gewend om in de toekomst te leven ten opzichte van jullie!!
We hebben de afgelopen periode weer heel wat dingen meegemaakt. Wij zijn heel wat ervaringen rijker die wij van te voren hadden gehoopt mee te maken tijdens deze trip, maar in deze maand april loopt alles toch heel anders. Het zag er veel belovend uit dat april de mooiste maand van onze trip zou worden, we hadden alles gepland voor al het bezoek dat wij gingen krijgen(veronique,martijn en mijn ouders). Toch hing het al in de lucht dat april een rare maand zou worden, er gingen allemaal dingen kapot, internet was opeens verdwenen en het werd opeens koud!
Misschien hebben het een aantal van jullie het via via al vernomen, maar Anne onze huisgenoot kreeg een heel vervelend telefoontje op 11 april. Haar moeder was overleden. Op dat moment waren Veronique(mijn zusje) en Martijn(een goede vriend van thuis) bij ons op bezoek. Het was echt een vreselijk bericht, het ging echt door merg en been om haar te moeten horen toen zij het bericht ontving.
Wij hebben haar gelukkig heel erg kunnen helpen door al het geregel met de verzekeringen uit handen te nemen en mede hebben gezorgd dat Dean(haar NZse vriend) mee kon vliegen. Dat waren hectische momenten, want Dean's paspoort was verlopen dus moesten nog een noodpaspoort regelen tijdens de paasvakantie, Anne haar spullen inpakken, naar het vliegveld en heen en weer naar de Auckland city voor het paspoort!! Anne kreeg het bericht rond 11 uur 's avonds en de volgende ochtend om 12.50 vlogen ze al terug naar NL, dat was echt stressen omdat ze pas om 12.15 incheckte door al het geregel.
Nu hebben wij het huis voor ons zelf, wat normaal altijd ff lekker is maar nu een rare en bittere smaak heeft! We hebben voor 11 april uiteraard leuke dingen meegemaakt en er na ook al weer, maar blijft erg raar allemaal.
Waar ik dit verhaal eigenlijk mee wilde beginnen was dat mijn zusje hier is! Zij mocht gelijk mee met een staffuitje, the swampcrossing!! Lekker door de modder rennen en gek doen met onze collega's.(auto startte opeens niet meer $380 armer) Ze werd gelijk mee gevraagd om de volgende dag met de meiden wat te drinken bij een collega thuis. Ze vond daar onze vrouwelijke Ronnie S, genaamd Shellz en werd uiteraard direct door de horeca dames onder de tafel gedronken en heeft de volgende dag optimaal gebruik gemaakt van haar eigen kamer!!!!!!!!
De golven werden op dat moment perfect, voor het eerst op de outside van Indies gelegen met 6/7 foot!! Dean had me mee uitgenomen, maar het was al donker toen ik er weer uit moest en dat is hier nog spannender op sommige momenten dan erin gaan!! Ik had 3 dikke bakken weten te bemachtigen tussen alle locals. De dag dat Vero mijn kunsten komt bewonderen op Whale Bay breek ik gelijk mijn finbox en beschadig mijn rail! ($120 armer!) Later toch nog gesurft op Whale Bay met Caleb mijn headchef. Een beetje een vette vlakke golf maar wel super lang.
Een leuke hike gemaakt bij ons in Raglan met zijn 3en op onze berg de Karioiri, kleine 6 uur wandelen. Ilse haar knieën kunnen dus niet meer mee hiken, want die doen teveel pijn met naar beneden wandelen.
Tussen door nog een keer op ruapuke gaan surfen met vero en ilse, stiekem even over ilse haar surfplank gereden ($150 armer en een gaar plankje die we moeten verkopen).Ow ja sorry voor iedereen die ons graag met ons wil skypen, maar sinds Vero hier is doet het internet het niet echt meer.
We hebben ook nog Martijn van het vliegveld gehaald en met zijn alle naar een concert geweest in Auckland van the Killers. Dit was echt een groot feest! Het is maar een klein stadium, maar de sfeer, het publiek en de muziek waren echt super cool! Het was direct regenachtig toen Martijn aankwam en dat was de hele week zo dat hij hier was. Samen op Whangamata gesurft, ECHT BIZAR mooi. Was lekker in vorm en kon desondanks het paasvakantie was 5 golven in een uur scoren!!!
Daarna Martijn Raglan laten zien en die avond kwamen Nanco&Eline en Klaas&Merel ook weer langs in Rags. Zij boden eigenlijk gelijk de positieveafleiding nadat wij Anne&Dean op het vliegveld hadden gezet. Klaas en Nanco weten te pushen om een frisse kale bats te nemen!! Dus met alle NL'ders die er waren lekker de Rags lifestyle genoten, ow ja onze franse Marie mocht ook meedoen! mannen vissen! vrouwen hottub! Allemaal surfen!! Yoga/stretchen vrouwen plus maurice. Super tijd met allemaal bekenden in een heerlijke omgeving!!!! Thank youguys for all the good moments!!!!!
Aroha nui
surftrip met Anne en Dean
Kia ora! Ff een snel berichtje tussendoor. Voordat ons tripje al weer zolang geleden is dat we het niet meer kunnen herinneren! We zijn namelijk heel vorige week op 'surf' trip geweest met onze huisgenootjes anne en dean. We hebben gewoon de dag van te voren bekeken via internet waar de beste golven zouden zijn en we zouden dan daarheen rijden. Nu wonen we zelf wel aan een van de beste breaks, dus wordt het soms moeilijk bepalen waar het beter is. Maar we zijn dus uiteindelijk naar de surfhighway terug gekeerd, in de provincie Tarnaki. Deze keer met mega goed weer, dus die berg mount Taranaki heeft zich al die tijd laten zien. De surf was erg goed, voor mij vaak te hoog. Alle spots langs deze highway zijn stuk voor stuk op rotsen en boulders en dan in combinatie met 2-3 meter hoge golven breekt t zweet me al uit. Ik heb dus veel in de auto en op het strand gezeten en fotos gemaakt. Snachts sliepen we weer gewoon in onze auto, maar het is duidelijk geen zomer meer. Nachten van 8 graden!! Koud!! Overdag lekker 22 graden!! Niet te klagen!
Uiteindelijk heb ik toch nog op een aantal plekjes weten te surfen, maar het was duidelijk voor maus, anne en dean een goede trip geweest! Als slotavond hebben we een vuur gebouwd op een afgelegen strandje van aangespoeld hout. Daarboven ge-bbq-ed en veel wijn gedronken om warm te blijven. Super cool dat dat zomaar ergens kan! Voor de rest is het hier nog steeds mega mooi en kunnen we nog steeds van alle natuur om ons heen genieten. Life is sweet in NZ!
Onze volgende update komt gauw, want we hebben al heel wat meer gedaan in de tussentijd. Veronique, zusje van maurice, is er nu ook en volgende week komt er een vriend over. Genoeg avonturen te beleven dus schrijven snel meer!!!
Oja, vanaf 5 april is het nog maar 10 uur tijdsverschil! Winter staat bij ons voor de deur...
Xx ons